IA
UNIVERSITI DUA YANG DIPERTUAN AGONG DAN SEORANG PERDANA MENTERI MALAYSIA.
…BILA KERUSI SULTAN AZLAN SHAH MAHU DITUBUH DI NOTTINGHAM?
Oleh
Mansor Puteh
Ia bukan
sebuah universiti calang-calang di England. Ia tersenari diantara yang
terulung di seluruh dunia. Sekarang ini terdapat ratusan pelajar Malaysia yang
menuntut di universiti ini dalam semua bidang diantara jumlah 30,000 pelajar.
Graduan
atau alumninya telah menang Anugerah Nobel dan pingat dalam Sukan Olimpik sementara
diantara yang pernah menjadi pensyarahnya pula termasuk H. G. Wells, Albert
Einstein dan Mahatma Gandhi.
Lebih
dari itu ia adalah dimana DYMM Sultan Azlan Shah, Almarhun Tuanku Jaafar, Yang
diPertuan Besar Negeri Sembilan dan Perdana Menteri Malaysia sekarang, Datuk
Seri Najib Tun Razak belajar dalam tahun 1940an dan 1960an dahulu.
Kalau
kita pergi ke sebuah perpustakaan di universiti ini, kita sudah pasti akan
dapat melihat gambar Datuk Seri Najib menghiasi ruang legar, bersama graduan
penting universiti ini termasuk seorang alumni yang telah memenangi Anugerah
Nobel untuk sains.
Yang
menghairankan kenapa Kerusi Tun Razak terletak di Universiti Ohio di Amerika,
walhal Tun Razak tidak pernah belajar dimana-mana universiti di Amerika, tetapi
di England.
Jadi kenapa tidak kerusi itu ditubuh di universiti beliau atau mana-mana universiti di England, termasuk di Universiti Nottingham dimana terdapat ratusan pelajar dari Malaysia dalam satu masa.
Atau
tidakkah mungkin sebuah kerusi baru iaitu Kerusi Sultan Azlan Shah ditubuhkan
di Universiti Nottingham, yang kini pula terletak di Bandaraya Nottingham
dimana kini terdapat ramai penduduk tempatan berugama Islam, khususnya
keturunan Bangladesh, India, Pakistan dan Arab, dengan sejumlah penduduk Melayu
dikalangan pelajar, keluarga mereka dan orang awam lain.
Terdapat juga sebuah kumpulan gamelan bernama Nusantara yang ditubuh oleh Maziah dan suaminya Alan.
Siapa
sangka di Nottingham ada kumpulan seperti ini
yang mana ahli kumpulan terdiri dari orang tempatan Inggeris?
Kalau
ada negara dimana Malaysia
mempunyai perhubungai erat dan panjang dalam sejarah, ia adalah England.
Dan kalau ada kerusi akademik yang mahu ditubuhkan, sudah pasti universiti tersebut mestilah diletak di mana-mana universiti di England.
Pelajar-pelajar
dari Malaysia atau ketika
itu Tanah Melayu telah pergi berduyun-duyun ke England untuk melanjutkan pelajaran
sejak awal abad ke-19 dahulu.
Jadi
tidak hairan kalau sekarang ini terdapat jutaan rakyat Malaysia yang telah belajar di England. Tetapi
mana ‘kerusi akademik’ atas nama kenamaan kita di England?
Kampus Universiti
Nottingham dan kampus lain di England tidak sama dengan yang terdapat di Malaysia. Ia
tidak ada dewan besar atau utama. Dan pelajar-pelajar tidak digalak memandu
kereta, sebab tidak ada tempat letak kereta.
Dan
bangunannya tidak mencakar langit, tetapi terletak satu persatu di kelillingi
oleh halaman luas yang ketara dalam musim sejuk, tetapi hilang dalam musim
panas, iaitu bila pohon-pohon pokok rendang menyembunyi bangunan tersebut, yang
rata-rata telah lama berdiri dengan reka bentuk dulu.
Melawat
mana-mana kampus di England
sekarang seperti berkunjung ke negara itu pada zaman silam.
Jadi
bila acara konvokesyen mahu diadakan ia selalunya diadakan dalam musim bunga,
iaitu bila cuaca enak, dan ia sering diadakan di kawasan luar dan tidak dalam
dewan.
Kampus
tua di England yang terkenal
seperti di Universiti Oxford dan Cambridge
dan beberapa lain, dengan kampus yang tidak begitu tua seperti Universiti
Nottingham.
Mungkin
ramak orang lebih kenal dengan Universiti Oxford
atau Cambridge,
sebab di sinilah dimana perdana menteri kita Tunku Abdul Rahman belajar dalam
tahun 1920an dahulu.
Tetapi
sejarah Universiti Nottingham tidak pula boleh dianggap biasa. Dan kampus
universiti ini luas dengan bangunan fakulti yang tersusun.
Ketika
itu berlangsung upacara konvokesyen dan saya dapat melihat beberapa pelajar
Melayu lelaki dan perempuan berjalan dari tempat upacara ini dilakukan iaitu di
dalam padang, sebab universiti ini seperti
universiti lain di England dan Amerika, tidak mempunyai dewan besar, seperti
semua universiti di Malaysia.
Jadi
mereka lebih gemar mengadakan acara seperti ini di luar dan dalam musim bunga
atau luruh yang tidak panas.
Saya
sempat buat lawatan ke kampus ini bila dijemput oleh pelajar-pelajar Malaysia disana untuk menayang dokumentari ‘The
Residency Years’ (Bertahun di Residensi) dimana saya sempat kenal universiti
ini dan pelajar-pelajar Malaysia
berbilang kaum dengan lebih dekat.
Ketika
itu pulan persatuan pelajar Malaysia
atau Nottingham Malaysia Society (NMS) menganjurkan acara kebudayaan tahunan
mereka dengan membuat persembahan drama pentas untuk pelajar dan fakulti.
Perjalanan
dari Lapangan terbang Stansted ke Nottingham
dengan kereta mengambil dua jam setengah, ikut jalan yang lebar dan lurus. Ia
melalui kawasan ladang yang terbentang luas di kiri dan kanan jalan.
Ia bukan
jalanraya yang dilalui oleh pelajar-pelajar masa dulu sebab ia adalah lebuhraya
yang baru, lebar dan lurus, berbanding dengan jalan lama yang sempit dan
berliku-liku melalui kawasan kampung.
Kadang-kadang
alat GPS yang saya guna untuk mendapat arah, tersilap jalan dan saya terpaksa
ikut jalan-jalan seperti ini yang membawa ke kawasan pendalaman yang sunyi.
Cuaca begitu sejuk ketika itu dari darjah sifar sentigrad pada malam hari ke angka yang kecil pada siang hari yang diselubungi pula dengan kabus, yang kian hilang bila hari menyingsing.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan