Oleh Mansor Puteh
Setiap kali filem kita di jemput ke
pesta filem luar negeri atau menyertai pesta filem khas untuk hasil karya kita,
ada-ada saja kumpulan tarian atau wayang kulit yang turut menyertainga.
Khabarnya
filem-filem Malaysia akan
ditayang di Brussels
bulan ini boleh dibanggakan. Tetapi, apa yang membuat saya muak apabiia
dikhabarkan juga kumpulan tarian dan wayang kulit yang akan buat persembahan di
sana.
Persembahan tarian dan wayang kulit memang sebahagian dari kebudayaan dan
kesenian kita.
Tapi,
tidakkkah boleh filem kita sahaja yang ditonjolkan dan tidak pula dikelirukan
dengan acara-acara kebudayaan dan kesenian lain?
Sedangkan ini
bukan pesta kebudayaan dan kesenian tetapi pesta filem.
Oleh yang
demikian adalah wajar kalau filem-filem berkenaan dan pengkaryanya sahaja
ditonjolkan supaya penonton dan orang ramai di Brussels
tidak terkeliru dan terpesong dari tujuan asal, iaitu untuk promosi filem kita
di Brussels.
Sebab kalau
kita lihat dalam mana-mana pesta kebudayaan dan kesenian tidak pernah pihak
penganjor di sini untuk memikir untuk membawa filem dan pengkarya filem kita.
Ban dalam
pesta filem pula, mereka kumpulan kebudayaan dan kesenian yang mahu ‘tumpang
seluangkuk’.
Atau tidakkah
ini beeerti bahawa filem dan pengkarya filem kita tidak yskin bahawa hasil
mereka itu sudah cukup sebagai daya penarik untuk penonton asing mengenal
budaya dan seni kita?
Kalau kita
lihat apa yang berlalcu dalam Pesta Filem Asia-Pasifik misalnya kita akan
disajikan dengan persembahan kebudayaan lebih dari acara filem. Ini telah
merosakkan imej pesta filem ini dan membuat anugerahnya tidak mempunyai nilai
tinggi.
Sama juga
dengan pesta filem Malaysia
yang penuh padat dengan persembahan tarian dan kebudayaan sehingga kita keliru
apakah tujuan mengadakan pesta filem ini.
Berbalik
kepada kumpulan yang akan ke Brussels bulan ini,
saya rasa malu sebab kumpulan kebudayaan dan kesenian turut serta dalam lawatan
ke sana.
Ini tidak
sepatutnya berlaku.
Sebab
kumpulan kebudayaan dan kesenian bukan penting dalam pesta filem dan toldak
sharus ditonjolkan sedemikian rupa. Kalau iapun kesenian dan kebudayaan harus
ditonjonkan ia dengan penayangan filem dokumentari atau pendek.
Satu perkara
yang saya rasa harus ditekankan di sini jugalah ialah penglibatan pegawai
promosi Finas, yang sering sangatk ke luar negeri menyertai pesta filem,
walaupun dia tidak pernah dengan sendiri atau peribadi mempromosi filem-filem
kita.
Penglibatannya
tida.k lain untuk makan angin.
Yang
memburukkan keadaan dia ialah oleh sebab dia btzkan pakar dan tahu filem
tempatan.
Malah kalau
dilihat dalam artikel yang ditulisnya dalam Suara Finas dia sering mengkritik
psngarah filem berkelulusan sekolah filem. Dan sekarang ini dia bergaul dengan
sekumoulan pengarah filem generasi baru ini.
Apa fungsi
pegawai tersebut dalam hal promosi filem kita? Dan berapa banyak filem kita
yang sudah dia promosi di luar negeri?
Setahu saya,
dia sudah ke banyak pesta filem mewakilli Finas sebagai ‘pegawai promosi’
sedangkan dalam dunia filem tempatan tempatnya juga kabur.
Dia tidak
faseh bahasa Inggeris maupun bahasa filem, jadi dia tidak layak menyertai pesta
filem di Brussels
atau di mana-mana.
Dalam keadaan
ekonami sekarang Finas sudah sepatutnya tidak menghantar pegawai sebab kumpulan
pengarah filem generasi baru ini cukup kuat untuk mewakilli diri sendiri.
Tambahan pula
mereka ke sana
atas jemputa.n yang dibuat sendiri, dan Finas atau pegawai promosinya tidak
menganjornya.
Dan kumpulan
penari dan wayaung kulit juga tidak seharusnya dihantar ke Brussels untuk menjim,atkan wang.
Ini bukan
acara kebudayaan atau kesenian, tetapi acara filem. Oleh yang demikian cuma
orang filem, pengarah, pengkritik dan pelakon sahaja yang harus menyertainya.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan